
اینها اشتباه میکنند ؛ اینها فکر نکنند، ما دیگر سکوت کردهایم و چیزی نخواهیم گفت و دست بر میداریم. اینها باید بدانند که اگر سر نیزه را حتی به زیر گلوی ما بگذارند، ما حرفمان را میزنیم».
سپس راهپيمايان، در مقابل منزل مرحوم علاّمه طباطبايي (قدس سره) تجمع كردند. اما به علت كسالت علامه، آيت الله محمد يزدي، به نمايندگي از طرف ايشان راجع به شخصيت امام خميني (قدس سره) و مبارزات آن بزرگوار و محكوميت رژيم پهلوي در اهانت به امام (قدس سره) و روحانيت، سخناني ايراد كرد.
تظاهر كنندگان، آن گاه در مقابل منزل و مدرسه ي آيت الله مكارم شيرازي تجمع كردند و ايشان طي سخنان فرمودند: «مسأله، مسأله ي هتاكي نسبت به آيت الله العظمي آقاي خميني نيست، اين در واقع هتاكي به تمام مقدسات و به همه ي ماست ... طلاب نبايد از همديگر جدا شوند و بايد وحدت داشته باشند. اگر بناست زنده بمانيم، همه بايد زنده بمانيم و اگر بناست بميريم، همه بايد بميريم، جدايي بين ما نخواهد بود.»
بعد از آن طلاب به منزل آيت الله وحيد خراساني رفتند. ايشان در اجتماع طلاب و تظاهركنندگان، درباره مسأله ي آزادي زن و جايگاه آن در اجتماع از نظر اسلام سخنراني كردند.
بازاريان قم با مشاهده حركت حوزه ي علميه به حمايت از آن تصميم گرفتند كه مغازه هاي خود را روز نوزدهم دي باز نكنند.
روز نوزدهم دي، بازار تعطيل شد. سازمان اطلاعات و امنيت قم و شهرباني به كمك نيروهاي كمكي كه از تهران وارد شده بودند، در سطح شهر، به ويژه در حوالي مدارس علميه و مرقد حضرت معصومه عليها السلام متمركز شدند.
اقشار مختلف مردم و طلاب در مقابل مدرسه ي خان و ميدان آستانه تجمع كردند و باز راهپيمايي به سوي منازل بزرگان حوزه را آغاز نمودند. منزل اول، بيت آيت الله ميرزا هاشم آملي (قدس سره) بود. وقتي تظاهركنندگان به مقابل منزل ايشان رسيدند، آيت الله آملي طي سخناني به بيان عظمت و شخصيت فوق العاده امام (قدس سره) پرداخت و هيأت حاكمه و رژيم پهلوي را مورد نفرت روحانيت و ملت قلمداد كرد.
ساواك قم طي گزارشي چنين مي نويسد: « ساعت 10:30 صبح، بيش از 5000 نفر از طلبه هاي علوم ديني در مسجد اعظم اجتماع كردند و از آن جا به منزل چند تن از روحانيون رفتند و از آنان خواستند كه از [امام] خميني دفاع كنند.» نيروهاي رژيم با آرايش ضد شورش، ماشين هاي آبپاش و نفربرهاي نظامي در انتظار تجمع بعد از ظهر مردم قم بودند كه مردم قصد راهپيمايي به سوي خيابان بيگدلي و منزل آيت الله نوري را داشتند.
بعد از تجمع مردم، آيت الله نوري طي سخناني چنين گفت: « هركجا نهضت قابل توجهي به وجود آمده، روحانيت راستين اسلام در پيشاپيش آن در حركت بوده و رهبري نهضت به دست آنان هدايت مي شد، روحانيت در حركت جامعه نقش مؤثر و خلاّقي داشته است. مردم مسلمان، با روحانيتِ اصيل هستند. روحانيت اصيل با آيت الله العظمي آقاي خميني و در پشت سر ايشان است و مبارزه ي دستگاه طاغوتي با اسلام و رهبري آيت الله خميني به جايي نخواهد رسيد.»
پس از سخنان آيت الله نوري، انبوه جمعيت كه به ده هزار نفر مي رسيد، راهپيمايي را آغاز، و مي خواستند از طريق خيابان ساحلي به منازل آيات سلطاني طباطبايي و مشكيني بروند. اولين نشانه هاي درگيري به وسيله ي مأموران رژيم رخ داد. يكي از آن ها شيشه بانك صادرات را شكست و مأمور ديگري همان شيشه را با پاره آجر نشانه گرفت. همين بهانه كافي بود كه اسلحه ها به طرف مردم نشانه گيري شود. با دستور فرمانده نيروهاي امنيتي، تيراندازي شروع شد. با به زمين افتادن تعدادي از مردم، جمعيت در كوچه هاي اطراف پناه گرفتند. مردم با هر آنچه كه به دست مي آوردند، مقابل مأموران مسلح رژيم ايستادند. جنگ و گريز تا ساعاتي از شب ادامه يافت .
مجروحان به بيمارستان بزرگ شهر منتقل شدند و عده اي براي آگاهي از اوضاع مصدومين رو به روي بيمارستان اجتماع كردند. در اين روز دست كم شش نفر شهيد و ده ها تن زخمي شدند. مردم به خیابانهای اطراف رفته، این شعار را سر میدادند «از جان خود گذشتیم، با خون خود نوشتیم، یا مرگ یا خمینی». این شعار زیبا در پایان آن روز غمانگیز، عشق بی کران مردم را به رهبر محبوب خویش نشان میداد.
بعد از اين حادثه، طلاب و علماي قم با انتشار اعلاميه اي ضمن محكوم كردن كشتار مردم بي دفاع، اين سؤال را مطرح كردند كه آيا فضاي باز سياسي به اين معناست كه اگر كساني به مطالب غير واقعي روزنامه اعتراض كنند، بايد با گلوله پاسخ بگيرند؟
رژيم، شب بيستم دي ماه شهر را مملو از نيروهاي امنيتي كرد و به نوعي در شهر حكومت نظامي اعمال كرد.
سپس راهپيمايان، در مقابل منزل مرحوم علاّمه طباطبايي (قدس سره) تجمع كردند. اما به علت كسالت علامه، آيت الله محمد يزدي، به نمايندگي از طرف ايشان راجع به شخصيت امام خميني (قدس سره) و مبارزات آن بزرگوار و محكوميت رژيم پهلوي در اهانت به امام (قدس سره) و روحانيت، سخناني ايراد كرد.
تظاهر كنندگان، آن گاه در مقابل منزل و مدرسه ي آيت الله مكارم شيرازي تجمع كردند و ايشان طي سخنان فرمودند: «مسأله، مسأله ي هتاكي نسبت به آيت الله العظمي آقاي خميني نيست، اين در واقع هتاكي به تمام مقدسات و به همه ي ماست ... طلاب نبايد از همديگر جدا شوند و بايد وحدت داشته باشند. اگر بناست زنده بمانيم، همه بايد زنده بمانيم و اگر بناست بميريم، همه بايد بميريم، جدايي بين ما نخواهد بود.»
بعد از آن طلاب به منزل آيت الله وحيد خراساني رفتند. ايشان در اجتماع طلاب و تظاهركنندگان، درباره مسأله ي آزادي زن و جايگاه آن در اجتماع از نظر اسلام سخنراني كردند.
بازاريان قم با مشاهده حركت حوزه ي علميه به حمايت از آن تصميم گرفتند كه مغازه هاي خود را روز نوزدهم دي باز نكنند.
روز نوزدهم دي، بازار تعطيل شد. سازمان اطلاعات و امنيت قم و شهرباني به كمك نيروهاي كمكي كه از تهران وارد شده بودند، در سطح شهر، به ويژه در حوالي مدارس علميه و مرقد حضرت معصومه عليها السلام متمركز شدند.
اقشار مختلف مردم و طلاب در مقابل مدرسه ي خان و ميدان آستانه تجمع كردند و باز راهپيمايي به سوي منازل بزرگان حوزه را آغاز نمودند. منزل اول، بيت آيت الله ميرزا هاشم آملي (قدس سره) بود. وقتي تظاهركنندگان به مقابل منزل ايشان رسيدند، آيت الله آملي طي سخناني به بيان عظمت و شخصيت فوق العاده امام (قدس سره) پرداخت و هيأت حاكمه و رژيم پهلوي را مورد نفرت روحانيت و ملت قلمداد كرد.
ساواك قم طي گزارشي چنين مي نويسد: « ساعت 10:30 صبح، بيش از 5000 نفر از طلبه هاي علوم ديني در مسجد اعظم اجتماع كردند و از آن جا به منزل چند تن از روحانيون رفتند و از آنان خواستند كه از [امام] خميني دفاع كنند.» نيروهاي رژيم با آرايش ضد شورش، ماشين هاي آبپاش و نفربرهاي نظامي در انتظار تجمع بعد از ظهر مردم قم بودند كه مردم قصد راهپيمايي به سوي خيابان بيگدلي و منزل آيت الله نوري را داشتند.
بعد از تجمع مردم، آيت الله نوري طي سخناني چنين گفت: « هركجا نهضت قابل توجهي به وجود آمده، روحانيت راستين اسلام در پيشاپيش آن در حركت بوده و رهبري نهضت به دست آنان هدايت مي شد، روحانيت در حركت جامعه نقش مؤثر و خلاّقي داشته است. مردم مسلمان، با روحانيتِ اصيل هستند. روحانيت اصيل با آيت الله العظمي آقاي خميني و در پشت سر ايشان است و مبارزه ي دستگاه طاغوتي با اسلام و رهبري آيت الله خميني به جايي نخواهد رسيد.»
پس از سخنان آيت الله نوري، انبوه جمعيت كه به ده هزار نفر مي رسيد، راهپيمايي را آغاز، و مي خواستند از طريق خيابان ساحلي به منازل آيات سلطاني طباطبايي و مشكيني بروند. اولين نشانه هاي درگيري به وسيله ي مأموران رژيم رخ داد. يكي از آن ها شيشه بانك صادرات را شكست و مأمور ديگري همان شيشه را با پاره آجر نشانه گرفت. همين بهانه كافي بود كه اسلحه ها به طرف مردم نشانه گيري شود. با دستور فرمانده نيروهاي امنيتي، تيراندازي شروع شد. با به زمين افتادن تعدادي از مردم، جمعيت در كوچه هاي اطراف پناه گرفتند. مردم با هر آنچه كه به دست مي آوردند، مقابل مأموران مسلح رژيم ايستادند. جنگ و گريز تا ساعاتي از شب ادامه يافت .
مجروحان به بيمارستان بزرگ شهر منتقل شدند و عده اي براي آگاهي از اوضاع مصدومين رو به روي بيمارستان اجتماع كردند. در اين روز دست كم شش نفر شهيد و ده ها تن زخمي شدند. مردم به خیابانهای اطراف رفته، این شعار را سر میدادند «از جان خود گذشتیم، با خون خود نوشتیم، یا مرگ یا خمینی». این شعار زیبا در پایان آن روز غمانگیز، عشق بی کران مردم را به رهبر محبوب خویش نشان میداد.
بعد از اين حادثه، طلاب و علماي قم با انتشار اعلاميه اي ضمن محكوم كردن كشتار مردم بي دفاع، اين سؤال را مطرح كردند كه آيا فضاي باز سياسي به اين معناست كه اگر كساني به مطالب غير واقعي روزنامه اعتراض كنند، بايد با گلوله پاسخ بگيرند؟
رژيم، شب بيستم دي ماه شهر را مملو از نيروهاي امنيتي كرد و به نوعي در شهر حكومت نظامي اعمال كرد.
عكس العمل رژيم
تظاهر كنندگان، صبح روز 23 دي 1356، سوار بر اتوبوس ها راهي قم شدند و طي يك راهپيمايي، به حمايت از شاه پرداخته و «جاويد شاه» گويان به سمت حرم حركت كردند.
عكس العمل ديگر رژيم، به منظور انحراف افكار عمومي از رهبري امام (قدس سره) اجازه دادن فعاليت به برخي از گروه هاي موافق سلطنت بود كه خواهان اصلاحات جزيي بودند.
در همين دوران، اعلام موجوديت « كميته دفاع از آزادي و حقوق بشر» در شمار اخبار جالب توجه است. نماينده هيأت اجراييه اين كميته با دعوت از خبرگزاري هاي معتبر جهان به طور رسمي موجوديت اين كميته را اعلام كرد.
شهدا و مجروحین نوزده دی
حضور همه اقشار
واکنش مطبوعات و رسانهها
فریادی که آسمان ایران را شکافت
نتايج و پيامدهاي قيام نوزدهم دي
1- سازش شاه و كارتر و تو خالي بودن شعار فضاي باز سياسي شاه را به مردم نشان داد.
2- ثابت كرد كه شاه از حركت مذهبي – سياسي به رهبري روحانيت و در رأس آن ها امام خميني (قدس سره) بيش از هر حركت سياسي ديگر وحشت دارد.
3- آنچه را كه رژيم از آن وحشت داشت، به تبع قيام نوزده دي به وقوع پيوست و حوزه هاي علميه و روحانيت در خط امام (قدس سره) به حركت در آمدند و زمينه اي فراهم گرديد كه نهضت در مسير صحيح مبارزه قرار گيرد، و ترفندهاي بعدي رژيم را نيز بي اثر كرد.
4- روشن شد كه جريان حقوق بشر و فضاي باز سياسي، طليعه اي براي ميدان دادن به ملي گراها، ليبرال ها و ... بوده و امريكا و رژيم شاه، عملاً در جذب مردم به سوي ميانه روها موفقيتي نداشته اند و آنان هيچ پايگاهي در ميان مردم ندارند.
5- متحجرين حوزه ها و كساني كه مروج جدايي دين از سياست بودند و همواره درس و بحث و فقه و اصول و ... را به مبارزه با شاه ترجيح مي دادند، شكست خوردند و مردم نيز فهميدند كه بايد سراغ چه كساني بروند.
6- ماهيت رژيم ضد مردمي شاه را براي بسياري آشكار كرد. از آن پس بود كه شعار « مرگ بر شاه» شعار اصلي و تكيه كلام توده هاي انقلابي شد.
7- باعث تعميق و مردمي شدن نهضت و شركت توده هاي مذهبي، به ويژه جوانان گرديد.
8- برخي از احزاب و جمعيت هايي كه حركت سياسي خود را با اتكا به حقوق بشر كارتر و فضاي باز سياسي ايجاد شده، توسط شاه و در چهارچوب قانون اساسي شكل داده بودند، بتدريج از مردم جدا شدند و به دامن امريكا و غرب پناه بردند.
9- با قيام قم، آهنگ حركت انقلاب به صورت «استراتژي چهلم ها» ي پشت سر هم، با صورت و محتواي كاملاً اسلامي شتاب فزاينده و گسترده تري به خود گرفت و رهبري امام (قدس سره) به عنوان نقش اصلي مبارزه با رژيم شاه ظاهر شد.
نتیجه گیری
كشتار مردم قم در روز 19 دی و سركوب شدید و خشن قیام عمومی در این شهر، باعث به اوج رسیدن اعتراضات و راهپیمایی ها در اغلب شهرهای ایران در روزهای بعد می شود. و از همین نقطه است كه رژیم مقتدر و باثبات پهلوی دچار بحران عمیق و انقلاب می شود.
قیام19 دی قم زمینه ها و علل و عوامل مختلفی دارد. هرچند تبعید امام به نجف و دوری ایشان از مركز مبارزات اسلامی قم، ادامه نهضت اسلامی را با مشكل و مانع روبه رو ساخت ولی اندیشه مبارزه و مخالفت با رژیم پهلوی به عنوان یك نظام باطل و ظالم در روح و جان مردم باقی مانده بود. از این رو دوام گفتمان مبارزه كه حاصل اندیشه های سیاسی امام بود، زمینه اصلی قیام 19 دی محسوب می شود. علاوه بر این، دوره سخت اختناق و سركوب نیز موجبات قیام را فراهم ساخت. درگذشت دكتر علی شریعتی، فضای بازسیاسی و مجموعه حوادث این دوره، شهادت آیت الله مصطفی خمینی و رهبری های امام خمینی و از همه مهمتر مقاله اهانت آمیز 17 دی 56، زمینه ها و عوامل مهم قیام 19 دی بوده است.
کتابشناسی :
الف) جایگاه قیام 19 دی 1356 در پیروزی انقلاب اسلامی
تاریخ انتشار: فروردين 1378
تعداد صفحات: 159
قيمت: 5000 ريال
قطع: وزیری
نوبت چاپ: اول
شمارگان: 3000
معرفی کتاب: نسل جدید انقلاب باید پاسخهای منطقی و درست برای علت وقوع انقلاب اسلامی در ایران و چگونگی پیروزی و ادامه آن داشته باشد.
یكی از حوادث مهم انقلاب، قیام 19 دی ماه 1356 قم می باشد كه باید علل، چگونگی، پیامدها و واكنشها، بازتابها، جایگاه و نتایج آن عمیقا مورد بررسی و تحقیق علمی و منصفانه قرار گیرد و به این نسل انتقال داده شود. این كتاب تلاشی در این راستا است.
ب) حماسه 19 دی قم
تاریخ انتشار: فروردين 1377
قيمت: 14000 ريال
نوبت چاپ: اول
شمارگان: 3000
معرفی کتاب: بعد از رحلت شهید سیدمصطفی خمینی و برگزاری مراسم بزرگداشت در اقصی نقاط كشور، رژیم شاه فهمید كه هنوز هم امام خمینی از پایگاه مردمی گسترده ای برخوردار است، لذا بزرگترین اشتباه سیاسی، تاریخی خود را مرتكب شد و با چاپ مقاله ای توهین آمیز علیه امام و روحانیت در روزنامه اطلاعات روز شنبه 17 دیماه 1356 نقطه عطفی در نهضت اسلامی بوجود آورد. اولین حركت اعتراض آمیز توسط مردم و روحانیت قم از فردای انتشار آن مقاله صورت گرفت و در روز 19 دیماه 1356 ادامه پیدا كرد و به خاك و خون كشیده شد، این سرآغاز پدیده " چهلمها" در شهرهای دیگر كشور شد كه …..
پی نوشت:
1- حضرات آيات عظام وحيد خراساني، يوسف صانعي، سيد حسن طاهري خرم آبادي، محمد مؤمن، علي مشكيني، ناصر مكارم شيرازي، سيد حسن موسوي تبريزي و محمد يزدي، اعضاي مدرسين آن زمان حوزه ي علميه قم بودند.
2- مجلد 15 خرداد، شماره 24، ص 55.
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 15 دی 1390
توسط
محمد سلیم آبادی فراهانی